Forum dyskusyjne Watahy Mroku

Samari

Z owej krytycznej nocy dnia 14 na 15 września
położyłam się z przykrym uczuciem
czgoś nieuniknionego, a strasznego,
czgoś przed czym ludzie bledli i szeptali "tylko nie to".
Toteż nie zdziwiłam się zbytnio gdy po północy
obudził mnię huk iświst pękającej szrapnęli,
brzdęk wylatujących szyb i to co najgorsze:
krzyki i jęki śmiertelnie przerażonych,
na sztuki rozrywanych ludzi.

Luna

Dobre, dobre... Od razu kojarzy mi się z Powstaniem